Σχολές γονέων δεν υπάρχουν. Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχουν. Είστε αυτοδίδακτοι. Αυτό δεν απενεχοποιεί τους γονείς που σφάλλουν. Κάθε γονέας οφείλει να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του για το νέο πλάσμα, που έφερε στην ζωή και έχει ως αποστολή του την διάπλαση ενός ηθικού νέου μέλους μιας κοινωνίας, που δομείται σε πανανθρώπινες αξίες και ανθρωπιστικά ιδανικά.
Ξεκινάμε από την κοινή παραδοχή ότι ουδείς αλάνθαστος. Αν το θέλετε, και ουδείς άσφαλτος, κατά τη Λαίδη. Ωστόσο, πάντα πρέπει να καταβάλεται η μέγιστη προσπάθεια για διόρθωση του εκάστοτε λάθους. Παραδοχής και αποδοχής του, κατανόησής του και ανατροπής του. Δεν γεννηθήκατε γονείς ειδικοί στην ανατροφή των παιδιών σας. Βαδίζετε σε αυτό τον ρόλο, που σας δόθηκε, με τις προσωπικές σας πεποιθήσεις και βιώματά σας, όπως αυτά σας έχουν διαμορφώσει. Δεν αποκλείεται λάθη των δικών σας γονέων να σας έχουν στιγματίσει και να σας έχουν δημιουργήσει μια λαθεμένη εντύπωση του υποδειγματικού γονέα. Πριν κρυφτείτε πίσω από αυτά και δικαιολογηθείτε όμως, αναλογιστείτε αν αυτό αξίζει να διαιωνιστεί. Μερικές ακόμα τραυματισμένες ψυχές και ακρωτηριασμένες συνειδήσεις μόνο θα αναπτυχθούν. Η μετάγγιση των δικών σας αρνητικών εμπειριών στα παιδιά σας δε θα επιλύσει κανένα πρόβλημα. Η αποφυγή της πεπατημένης ίσως είναι η λύση. Μην θεωρείτε υπερβολικό το να αναμειχθείτε με επιστήμες, όπως η παιδοψυχολογία προκειμένου να φτάσετε σε ένα πρότυπο γονέα. Μοιάζει, τελικά, υποχρέωσή σας να το κάνετε. Τα παιδιά μας έχουν ένα απεριόριστο δυναμικό μέσα τους. Κάθε παιδί ανεξαρτήτως δυσκολιών, ιδιαιτεροτήτων ή ικανοτήτων. Έχουν έρθει σε αυτή την ζωή για κάποιο σκοπό και για κάτι είναι εντεταλμένα. Βοηθήστε τα να το ανακαλύψουν και να ξεδιπλώσουν τις δυναμικές πτυχές τους. Μάθετε τον τρόπο μελετώντας... Μην βαριέστε. Από τη στιγμή που γίνατε γονείς είναι υποχρέωσή σας να είστε οι καλοί γονείς.
Μερικοί γονείς με αγωνία πραγματικά ζωγραφισμένη στα μάτια τους αναρωτιούνται συχνά τι να κάνουν για να βοηθήσουν τα παιδιά τους... Η απάντηση είναι απλή. Να είστε εκεί γι αυτά αρκεί. Να μη τα καταρρακώνετε στις αποτυχίες, να μην τα φορτίζετε με λέξεις-ταμπέλες, να μην τα ωθείτε στη διαμόρφωση μιας αρνητικής εικόνας για αυτά. Είστε ο πιο καταλυτικός παράγοντας για την διαμόρφωση της εικόνας τους. Αν γνωρίζατε τη δυναμικότητα της επίδρασης των λόγων σας πάνω τους, είμαι σίγουρη ότι θα τα τριπλοσκεφτόσασταν, πριν τα εκφράσετε.
Μη τα αποκαρδιώνετε! Ενθαρρύνετε τα, στηρίξτε τα ξανά και ξανά . Όσες φορές χρειάζονται. Εσάς έχουν για να βασιστούν. Αν δε το δουν από σας το καλό, πως να το διεκδικήσουν από τους υπόλοιπους στην ενήλικη ζωή τους; Μη τα καταδικάζετε στην έλλειψη αυτοεκτίμησης άθελά σας.
Ενημερωθείτε.
Θα βιώσουν την αδικία και θα γνωρίσουν την υποτίμηση στην ζωή τους, δεν πρέπει όμως από εσάς. Γιατί αν επιδείξετε αυτά και εσείς δε θα έχουν το κουράγιο να διεκδικήσουν τις αντιθετικές έννοιες, δικαιοσύνη και σεβασμό. Δε θα έχουν συνειδητοποιήσει την αξία τους.
Η συμβουλή μου είναι μια και απλή. Αποτελεί απόσταγμα της μέχρι τώρα εμπειρίας μου και συναναστροφής μου με τους μικρούς μας ήρωες. Μην τα αποθαρρύνετε! Μη τα χαρακτηρίζετε, μη τα στηλιτεύετε αυτά τα ίδια, αλλά τις πράξεις τους, που όμως δεν σκιαγραφούν την ποιότητα των ίδιων των παιδιών. Να είστε δίπλα τους στις δυσκολίες, τις οποίες μην ονομάσετε αποτυχίες. Μην εστιάζετε στα λάθη τους, αλλά τονίστε τις θετικές πλευρές τους και προσπαθήστε να τα παροτρύνετε να οραματιστούν τον εαυτό τους και την πραγματική τους ταυτότητα με εξυψωμένα τα καλά στοιχεία τους και τις δυναμικές τους. Στην αναποδιά σταθείτε δίπλα τους και προσφέρετέ τους τον χώρο και τον χρόνο να κάνουν την επιθυμητή αναπλαισίωση, που θα τα ανασυγκροτήσει και θα τα κάνει να ριχτούν στην επόμενη μάχη του αέναου αγώνα της ζωής. Πείστε έμπρακτα το παιδί ότι αξίζει και ότι μπορεί! Και τότε, πιστέψτε με, θα μπορέσει όντως. Αρκεί να το πιστεύετε και να μην λανθάνει υποκρισία στα λόγια σας ή δισταγμός στα μάτια σας. Θα το καταλάβει, αν δε το εννοείτε και τα φτερά του θα είναι πάλι κομμένα. Ο "τρίτος παρατηρητής" είναι πάντα εκεί, σε κάθε σας συζήτηση και πιάνει βλέμματα και αισθήματα στον αέρα. Όταν έρθει η κρίσιμη ώρα αυτά θα εκραγούν στο μυαλό του. Η διάπλαση της εικόνας του εαυτού μας είναι μια διαδικασία, στην οποία οι γονείς συμβάλλουν με τις ιδέες που φυτρώνουν στον μυαλό μας. Αν οι ιδέες αυτές είναι αρνητικές, τότε οποιοσδήποτε ρόλος προκύψει στην μετέπειτα ζωή του, ως παιδί, ως γονέα, ως επαγγελματία, ως συντρόφου θα κατατρύχεται και θα υπονομεύεται από αυτήν την στρεβλή και μειονεκτική εικόνα.
Αν δε τα ενισχύστε εσείς, των οποίων η γνώμη μετράει πιο πολύ από όλους, τότε ποιος;
Αγαπήστε τα πραγματικά και αφήστε τα να αγαπήσουν τον εαυτό τους, στη συνέχεια. Αγκαλιάστε τις αδυναμίες τους και εστιάστε στην ενδυνάμωση του "είναι" τους.
Ωστόσο, και μια συμβουλή προς τα παιδιά : Μην ξεχνάτε ότι ... errare humanum est...! Με άλλα λόγια, το πλανᾶσθαι ἐστί ἁνθρώπινον.
Ξεκινάμε από την κοινή παραδοχή ότι ουδείς αλάνθαστος. Αν το θέλετε, και ουδείς άσφαλτος, κατά τη Λαίδη. Ωστόσο, πάντα πρέπει να καταβάλεται η μέγιστη προσπάθεια για διόρθωση του εκάστοτε λάθους. Παραδοχής και αποδοχής του, κατανόησής του και ανατροπής του. Δεν γεννηθήκατε γονείς ειδικοί στην ανατροφή των παιδιών σας. Βαδίζετε σε αυτό τον ρόλο, που σας δόθηκε, με τις προσωπικές σας πεποιθήσεις και βιώματά σας, όπως αυτά σας έχουν διαμορφώσει. Δεν αποκλείεται λάθη των δικών σας γονέων να σας έχουν στιγματίσει και να σας έχουν δημιουργήσει μια λαθεμένη εντύπωση του υποδειγματικού γονέα. Πριν κρυφτείτε πίσω από αυτά και δικαιολογηθείτε όμως, αναλογιστείτε αν αυτό αξίζει να διαιωνιστεί. Μερικές ακόμα τραυματισμένες ψυχές και ακρωτηριασμένες συνειδήσεις μόνο θα αναπτυχθούν. Η μετάγγιση των δικών σας αρνητικών εμπειριών στα παιδιά σας δε θα επιλύσει κανένα πρόβλημα. Η αποφυγή της πεπατημένης ίσως είναι η λύση. Μην θεωρείτε υπερβολικό το να αναμειχθείτε με επιστήμες, όπως η παιδοψυχολογία προκειμένου να φτάσετε σε ένα πρότυπο γονέα. Μοιάζει, τελικά, υποχρέωσή σας να το κάνετε. Τα παιδιά μας έχουν ένα απεριόριστο δυναμικό μέσα τους. Κάθε παιδί ανεξαρτήτως δυσκολιών, ιδιαιτεροτήτων ή ικανοτήτων. Έχουν έρθει σε αυτή την ζωή για κάποιο σκοπό και για κάτι είναι εντεταλμένα. Βοηθήστε τα να το ανακαλύψουν και να ξεδιπλώσουν τις δυναμικές πτυχές τους. Μάθετε τον τρόπο μελετώντας... Μην βαριέστε. Από τη στιγμή που γίνατε γονείς είναι υποχρέωσή σας να είστε οι καλοί γονείς.
Μερικοί γονείς με αγωνία πραγματικά ζωγραφισμένη στα μάτια τους αναρωτιούνται συχνά τι να κάνουν για να βοηθήσουν τα παιδιά τους... Η απάντηση είναι απλή. Να είστε εκεί γι αυτά αρκεί. Να μη τα καταρρακώνετε στις αποτυχίες, να μην τα φορτίζετε με λέξεις-ταμπέλες, να μην τα ωθείτε στη διαμόρφωση μιας αρνητικής εικόνας για αυτά. Είστε ο πιο καταλυτικός παράγοντας για την διαμόρφωση της εικόνας τους. Αν γνωρίζατε τη δυναμικότητα της επίδρασης των λόγων σας πάνω τους, είμαι σίγουρη ότι θα τα τριπλοσκεφτόσασταν, πριν τα εκφράσετε.
Μη τα αποκαρδιώνετε! Ενθαρρύνετε τα, στηρίξτε τα ξανά και ξανά . Όσες φορές χρειάζονται. Εσάς έχουν για να βασιστούν. Αν δε το δουν από σας το καλό, πως να το διεκδικήσουν από τους υπόλοιπους στην ενήλικη ζωή τους; Μη τα καταδικάζετε στην έλλειψη αυτοεκτίμησης άθελά σας.
Ενημερωθείτε.
Θα βιώσουν την αδικία και θα γνωρίσουν την υποτίμηση στην ζωή τους, δεν πρέπει όμως από εσάς. Γιατί αν επιδείξετε αυτά και εσείς δε θα έχουν το κουράγιο να διεκδικήσουν τις αντιθετικές έννοιες, δικαιοσύνη και σεβασμό. Δε θα έχουν συνειδητοποιήσει την αξία τους.
Η συμβουλή μου είναι μια και απλή. Αποτελεί απόσταγμα της μέχρι τώρα εμπειρίας μου και συναναστροφής μου με τους μικρούς μας ήρωες. Μην τα αποθαρρύνετε! Μη τα χαρακτηρίζετε, μη τα στηλιτεύετε αυτά τα ίδια, αλλά τις πράξεις τους, που όμως δεν σκιαγραφούν την ποιότητα των ίδιων των παιδιών. Να είστε δίπλα τους στις δυσκολίες, τις οποίες μην ονομάσετε αποτυχίες. Μην εστιάζετε στα λάθη τους, αλλά τονίστε τις θετικές πλευρές τους και προσπαθήστε να τα παροτρύνετε να οραματιστούν τον εαυτό τους και την πραγματική τους ταυτότητα με εξυψωμένα τα καλά στοιχεία τους και τις δυναμικές τους. Στην αναποδιά σταθείτε δίπλα τους και προσφέρετέ τους τον χώρο και τον χρόνο να κάνουν την επιθυμητή αναπλαισίωση, που θα τα ανασυγκροτήσει και θα τα κάνει να ριχτούν στην επόμενη μάχη του αέναου αγώνα της ζωής. Πείστε έμπρακτα το παιδί ότι αξίζει και ότι μπορεί! Και τότε, πιστέψτε με, θα μπορέσει όντως. Αρκεί να το πιστεύετε και να μην λανθάνει υποκρισία στα λόγια σας ή δισταγμός στα μάτια σας. Θα το καταλάβει, αν δε το εννοείτε και τα φτερά του θα είναι πάλι κομμένα. Ο "τρίτος παρατηρητής" είναι πάντα εκεί, σε κάθε σας συζήτηση και πιάνει βλέμματα και αισθήματα στον αέρα. Όταν έρθει η κρίσιμη ώρα αυτά θα εκραγούν στο μυαλό του. Η διάπλαση της εικόνας του εαυτού μας είναι μια διαδικασία, στην οποία οι γονείς συμβάλλουν με τις ιδέες που φυτρώνουν στον μυαλό μας. Αν οι ιδέες αυτές είναι αρνητικές, τότε οποιοσδήποτε ρόλος προκύψει στην μετέπειτα ζωή του, ως παιδί, ως γονέα, ως επαγγελματία, ως συντρόφου θα κατατρύχεται και θα υπονομεύεται από αυτήν την στρεβλή και μειονεκτική εικόνα.
Αν δε τα ενισχύστε εσείς, των οποίων η γνώμη μετράει πιο πολύ από όλους, τότε ποιος;
Αγαπήστε τα πραγματικά και αφήστε τα να αγαπήσουν τον εαυτό τους, στη συνέχεια. Αγκαλιάστε τις αδυναμίες τους και εστιάστε στην ενδυνάμωση του "είναι" τους.
Ωστόσο, και μια συμβουλή προς τα παιδιά : Μην ξεχνάτε ότι ... errare humanum est...! Με άλλα λόγια, το πλανᾶσθαι ἐστί ἁνθρώπινον.
