Είμαι στις τελευταίες πενήντα σελίδες του βιβλίου. Του βιβλίου που δε μπορώ να αφήσω από τα χέρια μου και δε μπορώ να σταματήσω να διαβάζω, αλλά και που δεν θέλω να τελειώσει.
Φοβάμαι ότι κάτι δε θα εξελιχθεί όπως θέλω , λυτρωτικά , κ αυτό με κατατρώγει.
Με κάνει να ρουφάω και τις επόμενες σελίδες μανιωδώς, ελπίζοντας ότι θα ανατραπεί η ιδέα μου και δε θα έχει γραφεί κάτι από αυτά που φοβάμαι.
21.48
Τέλος. Το βιβλίο ολοκληρώθηκε. Καιρό είχε βιβλίο να με συνεπάρει τόσο. Διαβάζω όσο πιο συχνά μπορώ λογοτεχνικά βιβλία. Οκ, το παραδέχομαι. Μπορώ 100% πιο συχνά! Με πρόφαση τις σκοτούρες της καθημερινότητας παραμελούσα την αγαπημένη μου ασχολία, ή ορθότερα, της αφιέρωνα λιγότερο χρόνο.( Note to myself: Θα συστηματοποιήσω να μου κάνω αυτό το δώρο έστω και μερικά λεπτά της ημέρας, κάθε μέρα.)
Επί τρεις μέρες καταναλώνω λαίμαργα το βιβλίο της Ντέλια Όουενς ( Delia Owens ), η οποία με έχει μαγέψει με το συγγραφικό της ταλέντο και ακόμα περισσότερο με έχει καταπλήξει με το γεγονός ότι στα 70 της χρόνια αποφάσισε πρώτη φορά να γράψει μυθοπλασία και το έκανε τόσο αριστουργηματικά γεννώντας αυτό!!! Το καθηλωτικό μυθιστόρημα με μια πλοκή, που με έκανε να χάσω τον ύπνο μου και να αντιμάχομαι της νύστας μου για να ανακαλύψω τι κρύβεται στην επόμενη σελίδα και τι γίνεται στη ζωή της αγαπημένης μου πλέον ηρωίδας, της Κάιας. Η Όουενς δε δίστασε να ξεδιπλώσει τις γνώσεις της για την φύση και τα ζώα, που κατέχει ως ζωολόγος και φυσιοδίφης, σε εκτενείς περιγραφές. Ούτε μια στιγμή αυτές οι λεπτομερείς περιγραφές δεν κατήντησαν βαρετές. Τις φοβάμαι τις λεπτομέρειες. Συχνά με κουράζουν. Μόνο του Παπαδιαμάντη την λεπτομέρεια μέχρι τώρα παραδεχόμουν ως άξια διαστολής οφθαλμών. Ε λοιπόν, και τις σχοινοτενείς της Όουενς καθόλου δε τις θεώρησα υπερβολικές. Αντιθέτως, το βιβλίο της θα έχανε πολύ σε πλούτο, δίχως αυτές, γιατί χάριν σε αυτές εξυφάνθηκε η τέλεια ιστορία με συνοχή, αρχή, μέση και τέλος. Η πένα της είναι χαρακτηριστική και θα ανυπομονούσα να διαβάσω και επόμενο βιβλίο της. Πέραν του ότι κατάφερε να με τραβήξει από το χέρι στον βαλτώδη κόσμο της, του ότι μου μετέφερε όλες τις μυρωδιές και τις εικόνες που θωρούσαν οι ήρωες, του ότι έπλασα με τα λόγια της στο μυαλό μου τον κόσμο της, στον οποίο σχεδόν ταξίδεψα, με κλόνισε και με την ενστάλαξη της σοφίας της στο μυαλό και στην καρδιά μου. Συναισθήματα βαθιά και δυνατά εμφυτεύθηκαν εκεί που γεννιούνται τα συναισθήματα μέσα μας. Μέσα από ένα άλλο πρίσμα μού προσέφερε τη διαφορετική οπτική. Με έκανε να καταλάβω, να συναισθανθώ, να ερμηνεύσω συμπεριφορές και πρακτικές. Να αναλογιστώ τη δική μου θέση στον κόσμο και τη δική μου στάση σε καθημερινά θέματα. Εκεί που συμβούλευα την ηρωίδα με έπιασα να ψέγω τον εαυτό μου.
Μέσα στο έργο της συμπλέκονται αρμονικά ποικίλα θέματα. Αδυνατώ να κατατάξω το έργο σε θεματολογία. Κοινωνικό; Ρομαντικό; Αστυνομικό; Ίσως και λίγο πολιτικό-ιστορικό; Σίγουρα πάντως α ν θ ρ ώ π ι ν ο.
Απλό, άγριο, ωμό, ανεπιτήδευτο και αφτιασίδωτα αγνά ρομαντικό, όπου χρειαζόταν. Ένα καθαρό βιβλίο, που σέβεται τον αναγνώστη και δε του πουλάει στερεοτυπίες και κλισέ εύπεπτα. Ο καθρέφτης της κοινωνίας και της ανθρώπινης ουσίας. `
Επιστέγασμα: ένα διαμαντάκι που δεν πρέπει να λείψει από τη συλλογή σας. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Επιτρέψτε ελεύθερα στη συγγραφέα να διεισδύσει στα ψυχικά υποδόρια επίπεδά σας και αφήστε την να αγγίξει τις πιο λεπτές χορδές σας, γιατί το κάνει μετά μεγίστης προσοχής και δεξιοτεχνίας. Νοερά ταξίδια σε ονειρικούς κόσμους, πνευματικές αναζητήσεις σε μέρη μακρινά, κορύφωση αγωνίας που δε θα σου επιτρέψει να εκπληρώσεις τις κοινωνικές σου υποχρεώσεις και απύθμενη συναισθηματική ενεργοποίηση, που οδηγούν στη συνειδητοποίηση της φύσης μας με απλό και πηγαίο τρόπο. Ό,τι δυσκολευόμουν καιρό να πω ή να καταλάβω, ενώ στροβιλιζόταν συγκεχυμένα στο μυαλό μου, ειπώθηκε από τη συγγραφέα αιφνιδιαστικά εύκολα.
Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Εκδόσεις: Δώμα
